Η κοινωνία αλλάζει, εξελίσσεται και επιβάλλει νέες τάσεις μόδας, τις οποίες μιμούνται οι άνθρωποι-καταναλωτές για να διαφοροποιηθούν θεωρητικά από τους υπόλοιπους. Είναι όμως έτσι;
Πότε ξεκίνησε η μόδα και πώς εξελίχθηκε; Από την δεκαετία του ‘50 ξεκίνησε στην Ελλάδα ο μιμητισμός και η ξενομανία που επέφεραν έναν «μοντέρνο» τρόπο ζωής ενώ οι άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται για το ντύσιμό τους. Την δεκαετία του ‘60 σημειώθηκε μία σειρά από γεγονότα, όπως το κίνημα των Hippies για την ειρήνη (τα χρωματιστά ρούχα και τα παντελόνια καμπάνα που φορούσαν καθώς και τα πολλά μοτίβα λουλουδιών), το κίνημα των Beatles με τον ξέφρενο ρυθμό που ακολουθούσε αλλά και ο γαλλικός Μάης του ’68 που επηρέαζε την καθημερινότητα, καταργούσε το υπάρχον γούστο και υπηρετούσε μια άλλη αντίληψη της ομορφιάς. Πρόκειται για μία εποχή που αμφισβητεί καθιερωμένες αξίες: Προβάλλει το σύνθημα της Αντι-μόδας, η οποία εισάγει το unisex, τα παντελόνια, την «μίνι φούστα», όπως και τις προκλητικές τότε γόβες στιλέτο για τις γυναίκες.
Την δεκαετία του ‘70 η ιταλική μόδα παρακολουθεί τις νέες τάσεις και επιβάλλει το δικό της στυλ που χαρακτηρίζεται από το chic ντύσιμο (κομψότητα), την απλότητα της φαντεζί ενδυμασίας, σε συνδυασμό με την ποιότητα και το καλό γούστο, μ’ ένα τόνο αυστηρότητας και αισθητικής χάρης. Η αμερικάνικη μόδα εισάγει στην ευρωπαϊκή μόδα τα αθλητικά παπούτσια, τα t-shirts, τη φαντεζί ενδυμασία, τα σπορ πουκάμισα, τα τζην, διαδίδοντας παγκοσμίως ένα κοινό «αλφάβητο» αυτής, όπως «στυλ mod», «στυλ Μάο», εμπριμέ πουκάμισα, «στρατιωτικό στυλ».
Την δεκαετία του ‘80 οι λέξεις που κυριαρχούν είναι: look, εικόνα, image, prestige, style, show και γύρω από αυτά μια βιομηχανία. Το -τώρα πια επώνυμο- ντύσιμο συνοδεύεται από χρυσά κοσμήματα, καδένες και μπρασελέ, τα οποία επιβεβαιώνουν την ανάγκη για glamour. Η μάρκα αποθεώνεται, ενσωματώνει «αξίες» -δηλώνει τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι αγοράζουν οτιδήποτε έχει πάνω την ετικέτα του. Τα ίδια τζάκετ, πουκαμίσες φαρδιές, τζην, παντελόνια με υπογραφή, νεανικά τζην, κουμπωμένα μάλλινα γιλέκα ή πουλόβερ, φούστες και φορέματα baloon έπαιρναν διαφορετική υπόσταση κάτω από διαφορετικούς συνδυασμούς.
Η δεκαετία του ‘90 προωθεί την υποκειμενική επιλογή της ενδυμασίας, ανεξάρτητα από το αν είναι μέσα στην μόδα ή όχι. Ένα ρούχο που θα συνδυάζει το κλασικό και το σπορ, το καθημερινό και το αριστοκρατικό, το απλό και το chic και θα επιτυγχάνει το προσωπικό στυλ. Μια μόδα που συνενώνει το παρελθόν με το παρόν, αφού επιστρέφει στη δεκαετία του 1950 και του 1980 (lambanda, balloon και hip hop).
Τέλος, από την δεκαετία του ’90 μέχρι και σήμερα επικρατεί μια ενδυματολογική ποικιλομορφία, η οποία αντανακλά το αγχώδες και βιαστικό της καθημερινότητας. Κομμάτια από έναν τύπο ντυσίματος συνδυάζονται με κομμάτια από άλλον τύπο διαμετρικά αντίθετο. Αυτή η αναρχία της μόδας επιτρέπει στον καθένα να διαμορφώσει την εμφάνισή του με όποιο χρώμα ή σχέδιο επιθυμεί.
Όπως διαπιστώνουμε κάποια ρούχα παραμένουν στην μόδα χρόνια, ενώ κάθε σαιζόν προστίθεται ένα καινούριο χρώμα/σχέδιο, δημιουργώντας την «ανάγκη» της αλλαγής και της ανανέωσης. Στην ουσία όμως δεν υφίσταται κάποια καινοτομία, καθώς η μόδα ανακυκλώνεται, σχέδια δηλαδή προηγούμενων δεκαετιών επιστρέφουν με άλλη μορφή και πλασάρονται ως καινούρια. Το λεοπάρ, τα μοτίβα των λουλουδιών, τα πολύχρωμα ρούχα γενικότερα, τα δαντελωτά σχέδια, οι μακριές φούστες, οι φαρδιές μπλούζες, οι γούνες που κυριαρχούν στις βιτρίνες αυτήν την χρονιά είναι εμπνευσμένα/προέρχονται από άλλες δεκαετίες και απλώς επανήλθαν με άλλη υπόσταση στην αγορά.
Όλοι έχουν νιώσει κάποια στιγμή την ανάγκη για μια μικρή ανανέωση της γκαρνταρόμπας τους και σπεύδουν στην αγορά, ιδιαίτερα όταν επιθυμούν να ξεφύγουν από την πίεση της καθημερινότητας τους (Shopping therapy). Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αγοράσουν οπωσδήποτε, ό,τι κυκλοφορεί και θεωρείται «μοδάτο», διότι το «μοδάτο» δεν είναι απαραίτητα καλόγουστο ή καλαίσθητο. Χρειάζεται, λοιπόν, σωστή κρίση κατά την αγορά οποιουδήποτε ρούχου ή αξεσουάρ. Επιπλέον, όταν αγοράζει κάποιος κάτι που έχουν πολλοί καταλήγει να γίνεται ένα με την μάζα και όχι να ξεχωρίζει.
Σημασία έχει να εντοπίζει κανείς ρούχα που ταιριάζουν στο σώμα του, που τα φορά και δεν τον φοράνε, τον αναδεικνύουν, ρούχα που ταιριάζουν με την προσωπικότητά του, θεμελιώνουν την ταυτότητά του, διαμορφώνουν το προσωπικό του στυλ.
Άλλωστε, δεν χρειάζονται υπερβολές για να ξεχωρίσεις, ακόμη και η απλότητα μπορεί να μαγνητίσει την προσοχή. Το θέμα είναι να υποστηρίζεις αυτό που φοράς, να νιώθεις δηλαδή ο εαυτός σου, να κάνεις σωστούς συνδυασμούς των ρούχων σου και να μην σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων…
Christa's blog 